මගේ මරණය

මගේ ජීවිතේ එක එක කාලේට මන් එක එක දේවල් වලට අසා කල. කොච්චර ආස දෙයක් උනත් එක දිගට දීර්ඝ කාලයක් පැවතිලා නැහැ. මන් හිතන්නේ වැඩිම කාලයක් තියෙන එකම ආසාව තම පොත් වලට තියෙන ආසාව. ඒකනම් මට මතක ඇති කාලෙක ඉඳන් තාමත් තියෙනවා.අවුරුදු දහයක් දොලහක් වෙනකම් මන් මොනවටද ආස කලේ කියල මට මතක නැහැ. අවුරුදු දහතුන දාහතර වගේ කාලෙ මට පුදුම හින්දි උනක් තිබ්බ. ඒකලෙ තමා රූපවාහිනියේ හින්දි චිත්‍රපටි පෙන්නන්න පටන් ගත්තේ. ඒ කාලෙ මම ඒව බලනව ඊට පස්සෙ සින්දු කැසට් වල පටිගත කරගන්නවා නළු නිළියන්ගේ පින්තූර එකතු කරනවා.කොටින්ම හින්දි සිනමාවට ඇබ්බැහි වෙලා හිටියේ

අපොස සාපෙ කරන කාලෙ වගේ නම් ප්‍රේමයට ඇබ්බැහි වෙලා හිටියා. ඊට පස්සේ උසස් පෙළ කරන කාලේ කොළඹ තිබ්බ හැම ෆිල්ම් හෝල් එකකටම ආපු ෆිල්ම් බලන්න ඇබ්බැහි වෙලා හිටියා. දෙපාරක්ම බොරුවට උසස් පෙළ කරල යන්තම් පාස්වෙලා පරිගණක අධ්‍යපනය පටන්ගත්ත කාලේ ඉඳලා අන්තර්ජාලෙට ඇබ්බැහි උනා හැබැයි එක එක විශය වලට. මුලදිම ඇබ්බැහි උනේ එකම අකුරේ අකුරුතුනේ වචනෙට . වෙනදෙයක් නැහැ අන්තර්ජාල සම්බ්න්ධතාවයක් එක්ක පරිගණකයක් හම්බ උනාම ගූගල් ගෙන් අහන්නේම ඕක ගැන. එක බොහොම ටික කාලයයි ඊටත් පස්සේ ඔන්ලයින් චැට් රූම් වලට ඇබ්බැහි උනා මෙලෝ සිහියක් නැහැ චැට් කරනවා. ආයි කාලයක් මොකුත් නැතුව ඉඳලා එහාට මෙහාට ඊමේල් ෆෝවඩ් කරන්න ඇබ්බැහි උනා. පහුගිය ටිකේ බ්ලොග් වලට ඇබ්බහි වෙලා හිටියා එක තාම ටිකක් තියෙනවා. මේ දවස් වල මුහුණු පොතට ඇබ්බැහි වෙලා ඉන්නේ. එකත් දැන් දන් එපා වේගන එන නිසා තව ටික කාලෙකින් ඉවර වෙයි. ඊට පස්සේ තව දෙයක් හොයා ගනී.

හැබැයි කවදාවත් වැඩකට ඇති දෙයකටනම් මම ඇබ්බැහි වෙලා ඉඳල නැහැ.