මගේ මරණය

සිකුරදා රෑ නුවර ගිහින් මන් සෙනසුරාද උදේ අපහු ගම්පහ අවා. එනකොට නුවරින්ම නැග්ග නිසා ඉඳ ගන්න ආසනයක් නම් ලබුනා. උදෙට කාලා හිටියෙත් නැහ මග දිගට තිබ්බ දුම් රිය නැවතුම්පොලවල් වල ආපන ශාල තිබ්බත් මට ආසනය නැති වෙයි කියල බයට බැහැල මොකුත් ගන්න විදිහක් තිබ්බෙ නැහැ. ආසනය තිබ්බෙ දකුණුපැත්තෙ ඒත් කඩුගන්නව හරියෙ සුන්දර දරිශනය තිබ්බෙ වම් පැත්තෙ ආසනය නිසා එක බලන්නත් නැති උනා .ආසනය අහිමි කරගන්නත් බැහැ ගම්පහට එනකම් එන්නත් එපායැ. ආසනය නැති අයනම් නිදසේ හැම තැනම ඇවිද්ද ලස්සන දැක්කා කාලා බීල ජොලියෙ අවා මන් කිසිම ජොලියක් නැතුව ආසනය බදාගෙන බඩගින්නයි වතුර තිබහයි එක්ක කිසිම සුන්දර දෙයක් දකින්නෙත් නැතුව පැය තුනකට කිට්ටු කාලයක් විඳෝ විඳෝ ආවා කිසිම රහක් නැහැ හරියට ජීවිතය වගේ. සමහරු ජීවිතේ හරිම සාර්ථකයි ඒත් එයාල ජීවිතේ විඳිනවද? සාර්ථකත්වය බිඳ වැටෙයි කියල අමුතු මොකුත් කරන්නෙ නැහැ හැමදාම එකම විදිහට ඉන්නව. හැබැයි ජීවිතෙන් අසාර්ථක අය ඉට වඩ සතුටින් ඉන්නව කියල මට නම් හිතෙන්නෙ