මගේ මරණය

ඔබ මෙක කියවනවද??
එහෙනම් මරණය හමු වේවි කවද හරි.
එසේනම් මැරෙනකම් ජීවත් වෙන මා සමග රැඳෙන්න.
මරණය හමුවෙන තුරා!!!

මන් මේක අහලා තියෙන්නේ ස්වාධීන රූපවාහිනියේ සහ ගුවන් විදුලි සංස්ථාවේ වෙලඳ සේවයේ හරි ලක් හඬේ හරි ස්වදේශීය සේවයේ හරි විතරයි.

මට ලාවට මතක හැටියටනම් මේක කියන්නේ ජයවර්ධන කියලා නම තිබ්බ ටිකක් වයසක ගායකයෙක්. ජනකවියක් කියනවා වගේ සිංදුව කියන්නේ. රුප පෙල තියෙන්නේ ඉර බැහැගෙන යන වෙලාවක ගඟක ඔරුවක් පදින එකක්.

දන්න කෙනෙක් ඉන්නවා නම් මට mp3 එක හරි Youtube එකේ හරි Link එකක් දෙන්න කියලා කරුණාවෙන් ඉල්ලා සිටිනවා .

සිංදුවේ මට මතක ටික මේකයි

මහියංගනේ රන් කොත වාසනාවන්...
මහවැලි ගඟේ දියවර වාසනාවන්...
තුන්යම දුටුව සිහිනය වාසනාවන්....
බාල නඟෝ නුඹ මට වාසනාවන්.....

ඉරගල නුවර ඉරගල පවතිනා තුරූ....
සඳ ගල නුවර සඳ ගල පවතිනා තුරූ....
අපහද බැඳුනු සෙනෙහස පවතිනා තුරූ....
මේ ගඟ ගලයි දියවර පවතිනා තුරූ.....

(පද නම් හරියටම හරිද දන්නේ නැහැ මට මතක විදිහට තමා ඔය)

මේ පාර නම් මගේ මැරතන් දිවිල්ල හරිම් ප්‍රෝඩාවක් තමා, යන්තම පටන් ගන්නකොට පොඩ්ඩක් දුවලා ආයි ඉවර වෙන්න ඔන්න මෙන්න තියලා එකතු උනා අන්තිම ටිකේ දුවන්න. ගියපාර මන් හිතන්නේ මීට වඩා මන් ලිව්වා. ඒත් මේ පාර විනාඩි 15කට වරක් තියා පැය දෙකකට එක ගානේ වැටෙන්නවත් මන් ලිපි දැම්මේ නැහැ.

කොහොම උනත් මට ඕනේ උනේ මේකට පොඩ්ඩක් සහභාගී වෙන්න විතරයි. ඉතින් මැරතන් එකේ සහභාගී වෙන තරඟ කරුවන්ටත් වඩා වටින අපිට කමෙන්ට් වතුර ගහන පිරිසට මගේ හදපිරි ස්තූතිය පුදකරනවා, අවසාන ලිපියෙන්. මොකෝ එයාලා නැතනම් දුවන එකේ කිසි ගතියක් නැහැ. පාරේ මැරත්න දුවන කොට දුවන අයට වඩා ඉන්න පස්සෙන් යන අය දැක්කම "දුවන උන්ට වඩා ඉන්නේ වතුර උස්සන් යන උන්" කියලා හිතුනත් දැන් නම් තේරෙනවා වතුර උස්සන් යන උන් නැත්නම් දුවන්න බැහැ කියලා.

ඉතින් අවසාන වශයෙන් මේ තරඟය සංවිධානය කිරීම ගැන සංවිධායක මණ්ඩලයටත්, ඒකට සහභාගී උන සියලු බ්ලොග් කරුවන්ටත් , කමෙන්ට් දමන්න ඉදිරිපත් උන බ්ලොග් ලියන කියවන අයටත් මගේ උපහාරය!!!!!!

ඕන් එහෙනම් 2010 බ්ලොග් මැරත්න් එකෙන් මන් නවතිනවා.

චියර්ස්ස්ස්ස්ස්ස්!!!!!!!!!!

මේකට සිංහලෙන් කියන නම දන්නේ නැති නිසා මට පිංතූරයක් හොයාගන්න බැරි උනා. මන් මේ කියන්න යන්නේ අර පාර අයිනේ එල්ලලා තියෙන රෝස පාට ලොකු බෝල වගේ තියෙන බොම්බයි මොටයි ගැන නෙමෙයි පුන්චි සීනුවක් සද්ද කර කර පොඩි පෙට්ටියක් අස්සේ බොම්බයි මොටයි දාගෙන යන වයසක සීයලා විකුනන බොම්බයි මොටයි ගැන.

ඉස්සර ඔය සද්දේ ආවම පාරට දුවලා එන්නේ. දැන් වගේ කලාතුරකින් නෙමෙයි නිතරම වගේ ඔය බොම්බයි මොටයි විකුනන අය දකින්න හම්බ උනා. ඒ කාලේ නම් රුපියලක දෙකක ගත්ත ප්‍රමානේ අද නම් දෙන්නේ රුපියල් 20කට. ඒත් රස නම් ඒ කාලේ වගේම තියෙනවා.

ඒ කාලේ නම් ඕවා කන්න වැඩිය ගෙදරන් දුන්නේ නැහැ. දැන් නම් ඉතින් තහංචි දාන්න කෙනෙක් නැති නිසා දැක්ක වෙලාවට අරන් කනවා. මේ බොම්බයි මොටයි හදන විදිහ ගැන නම් මට කිසිම අදහසක් නැහැ ඒත් ඒ කාලේ අපි කන එක වලක්වන්න අපිට කියන්නේ ඕවා හදන්නේ ඔය ඒවා විකුනන අයගේ රැවුලේ කෙලගාලා කියලා. මොකද ගොඩක් වෙලාවට බොම්බයි මොටයි වික්කේ දිග රැවුලක් තියෙන මුස්ලිම් ජාතිකයෝ නිසා.

ගොඩක් කෑවොත්නම් දියවැඩියාව ඉස්තීරවම හදාගන්න පුළුවන් බොම්බයි මොටයි කාලම නැත්නම් පොඩ්ඩක් අරන් කාලා බලන්න

මන් වැඩියම ඉංග්‍රීසි සිංදු අහන කෙනෙක් නෙමෙයි ඒත් ඉතින් ඉඳලා හිටලා අහන්නේ නැත්තේම නැහැ.  50 Cent ගේ In Da Club වගේ සිංදුවක් අහලා නටන අය මේකේ මේ තියෙන වචන ටිකම සුද්ද සිංහලෙන්ම කිව්වොත් මොනා කියයිද අපෝ මොන ජරාවක්ද, හරිම Third Class Song එකක් වගේ දේවල් ගොඩක් කියයි. මීට වඩා බරපතල විදිහට ඉංග්‍රීසි කුණුහරප පිරිච්ච සිංදු ඇති ඒත් මන් වැඩිය අහන්නේ නැති නිසා ඒවා ගැන වැඩිය දන්නේ නැහැ.

මට තියෙන ගැටළුව තමා කුණුහරප කියන ඒවා කුණුහරප වෙන්නේ ඒවා සිංහල උනාම විතරද කියන එක. එකපාරක් අපේ නෑදෑ ගෙදරක ආපු මල්ලි කෙනෙක් ආපු වෙලේ ඉඳන් කියන හැම වචනයක්ම කිව්වේ එෆ් අකුරෙන් පටන් ගත්ත විශේෂන පදයක් මුලට දාලා. එතන හිටපු ලංකාවේ කාටවත් ඒක ගානක් උනේ නැහැ ඒත් එයා ගියාට පස්සේ පිට රට ඉඳලා ආපු මගේ ඥාති සොහොයුරියක් විතරක් කීවේ ඇය ඔහුට පොඩ්ඩක්වත් කැමති නැති බව සහ එයට හේතුව වුයේ ඔහු කුණුහරප කීමත් බවය. මට මගේ ජීවිතේ ඉංග්‍රීසි කුණුහරප , කුණුහරප ලෙස සැලකූ කෙනෙක් මුන ගැසුනු එකම අවස්ථාව ඒක විතරමය.

අපේ අය ගොඩ දෙනෙක් බොහොම ප්‍රසිද්ධියේ බෝහොම උජාරුවෙන් ඉංග්‍රීසියෙන් කුණුහරප කියන්වා ඒත් බැරි වෙලා හරි සිංහලෙන් ඔය වචනයක් කිව්වොත්, කියපු එකා දිහා බලන්නේ මහා අපරාධයක් කරපු කෙනෙක් දිහා බලනවා වගේ.

මන් හිතන විදිහටනම් කුණුහරප කියන ඒවා මොන බාසවෙන් කිව්වත් ඒවා කියන කෙනා ඒ ගැන ආඩම්බරයට නෙමෙයි ලැජ්ජාවට පත් වෙන්න ඕනේ. මොකද කුණුහරප කියන්නේ කුණුහරප වලට නිසා

හරිනම් ඉතින් මේක දාන්න ඕනේ අපේ කමු බොමු එකට ඒත් ඉතින් ඒකේ කෑම ගැන ලියන්න වෙනම පිරිසක් ඉන්න නිසා මන් ඔය වැඩියම නොදන්න දේ ගැන ලියන එක හරි නැහැනේ ඒක නිසා මන් මේ මැරතන් එකට පාන් ගැන ලියනවා.

 
පාන් කියන්නේ ලෝකේ කෙසේ වෙතත් මන් හිතන්නේ ලංකාවේ අපේ නම් ජනප්‍රියම කෑමක්. පානුයි පරිප්පුයි නැති හෝටලයක් තියෙනවනම් ඒක හෝටලයක්ද කියලා ඉස්සෙල්ලාම හොයලා බලන්න වෙනවා. ඒ තරමටම මිනිස්සුන්ට පාන් කියන එක නැතුවම බැරි කෑමක්. පහුගිය කාලේ පාන් වෙනුවට බත් කන එක මිනිස්සු අතර ජනප්‍රිය කරන්න නොයෙකුත් වැඩ සටහන් කලත්, පාන් වල ඇති අගුණ ගැන කොච්චර කිව්වත් අපේ අය ගොඩ දෙනෙක්ගේ ප්‍රධාන ආහාරයක් වෙන්නේ පාන්.

මන් දන්න පාන් ජාති නම් තියෙන්නේ දෙක තුනයි. අච්චු පාන් , තැටි පාන් , රෝස් පාන් සහ සැන්විච් පාන්. ඔයටික ඇරෙන්න විවිධ නම් වලින් තියෙන විවිධ පාන් ජාති අපේ කඩවල් වල තියෙනවා. ඒත් ගොඩක් ඒවා මන් කාල නම් නැහැ. මන් වැඩියෙන්ම කන්න කැමති නම් තැටි පාන්. කොච්චරද කියෙනවනම් සතියේ දවස් පහේම උදේ තේ බොන්නේ තැටි පාන් බාගයක් කලවම් හොද්දකුත් එක්ක දෙසා බාලා තමා.

මන් ජීවිතේ රසම පාන් ජාතිය කෑවේ කොහෙන්ද කියලා මටනම් මතක නැහැ. ඉස්සර නම් අපි පාන් ගත්තේ හැමදාම උදේට ලොකු පෙට්ටියක පාන් දාගෙන බයිසිකලයක් පැදගෙන එන පාන් කාරයාගෙන්, ඒත් දැන් නම් පාන් අපි කඩෙට ගිහින් ගන්නවා. සමහර පැති වල නම් ත්‍රීවිලර් වලින් පාන් ලඟටම ගෙනත් දෙනවා. ඒත් අපේ පැත්තේ නම් තාම එහෙම එකක් දකින්න නැහැ.

පාන්පිටි වලින් හදන් පාන් අගුණයි කියලා හාල් පිටි වලින්, කුරක්කන් පිටි කලවම් කරපු පාන් පිටිවලින් හදන් පාන් ජාතිත් නැත්තේම නැහැ, ඒත් මන් හිතන්නේ ගොඩක්ම ජනප්‍රිය අපේ ශරීරයට අහිතකරයි කියන පාන් පිටිවලින්ම හදන් පාන් ම තමා. පාන් පිටි කිව්වට එකෙන් පාන් හදනව මිසක් පාන් පිටි කරලා ඒ පිටි හදනවා එහෙම නෙමෙයි ඕන්

පාන් කියන්නේ කොච්චර වැදගත් දෙයක්ද කියනවා නම් අපේ රටේ මැතිවරණ වේදිකාවල හිටන් කතා බහ වෙන දෙයක්, පාන් ගෙඩියේ බර සහ මිල එක එක ආකාරයෙන් වෙනස් උනාට අපේ අයගේ පාන් කෑම නම් එහෙම වෙනස් වෙලා නැහැ කියලා තමා මට නම් හිතෙන්නේ

තාම මට බයිට් එකට පාන් කන්න නම් බැරි උනා ඒත් එක පාරක් රෝස් පාන් ගෙඩියක් නම් බයිට් එකට කෑවා. එකත් නරකම නැහැ.

ඡායාරූපය මෙතනින්

මැරත්න් තියා මොක උනත් ඉතින් පටන් ගන්න ඕනේ කැමතිම මාතෘකාවෙන්නේ ඔන්න ඉතින් පටන් ගත්තා

මේ තියෙන්නේ මගේ ජීවිතේ මන් බීපු ඉස්තරම්ම අරක්කු ජාතිය. ආයි දෙකක් නැහැ මීට වඩා හොඳ අරක්කු එකක් නම් මන් හිතන්නේ ලංකාවේ නම් නැහැ. ගාන නම් ඉතින් දරන්න පුළුවන් එකක් නෙමෙයි ඒත් ඉතින් ජීවිතේට එක පාරක් හරි රස බලන්න ඕනේ ජාතියේ එකක් මේක.

මිල රුපියල් 2700.00 ඇල්කොහොල් 40% මිලි ලීටර් 700යි මේ තමයි මෙන්ඩිස් අවුරුදු 18ක් පරන අරක්කු එක.

මගේ මචං කාරයා ආයිත් පොඩි නිවාඩුවකට පහුගිය දොහේ ලංකාවට සැපත් උනා. ඉතින් එයාගේ නිවාඩුවෙන් උපරිම ඵල ප්‍රයෝජන ගන්න නම් හම්බ උනේ නැහැ මට නිවාඩු නැති නිසා. ඒත් හිටපු සති අන්ත දෙකම මුන ගැහෙන්න අපි අතපසු කලේ නම නැහැ.

වෙනද වගේම ඒකා මෙරටට සැපත් වෙනකොට තීරු බදු රහිතව රැගෙන ආපු, මන් මීට කලින් බීල තිබ්බේ නැති Absolut Tropics සහ Absolut Pears බෝතල් දෙකම ඉක්මනින් අවසන් උනේ අපිට තව බොන්න දවසක්ම ඉතුරු වෙලා තියෙද්දි.

ඉතින් මක් කරන්නද හැමදාම බොන ජාති පැත්තක දාල අපි දෙන්න හිතුවා අළුත් යමක් බොන්න ඕනේ කියලා. ඉතින් අපි දෙහිවල ආර්පිකෝ එකට ගිහින් ඇහුවා මෙන්ඩිස් ගැන. එහෙම අහලා දැනට විකුනන්න තියෙන ගනන්ම අරක්කු බෝතලෙන් ඉතුරුවෙලා තිබ්බ එකම බෝතලේ උස්සන් ගෙදර ආවා. ඇවිත් හරියට අළුතෙන් මනමාලියක් එක්ක ආවා වගේ හැමතැනම තිය තියා ෆොටෝ ගැහුවා ඒත් මන් ගහපු ෆොටෝ වලින් දෙකක් ඇරෙන්න අනික් සේරම ෆොටෝ ගහලා තියෙන්නේ බෝතලේ පිටිපස්සේ ලේබල් එකක්.(බෝතලේ දැකලම වෙරි). අපි දෙන්න බෝතලේ ෆොටො ගහනවා, වීඩියෝ කරනවා දැකලා අපේ අක්කා අහපි ඔය දෙන්නට පිස්සු හැදීගෙන එනවද කියලා. (පිස්සු නොහැදී තියෙයියෑ මේක දැක්කම). ඉතින් ඕක කඩලා අමුවෙන්ම ටිකක් බීලා බැලුවා. ෂා..... අමෘතේ වගේ (ඔය ඒ කාලේ අමෘතේ කියන්න ඇත්තේ පරන මත්පැන් ජාතියකට තමා ) ටිකක් සැරයි ඒත් මාර රසයි.  අමෘතේ උනත් බොනකොට පහසුවෙන් බොන්න ඕනේ නිසා අයිස් සහ ජින්ජ ඒල් දාගෙන තමා බිව්වේ ඊට පස්සේ. නියම බීම. ඕන් දවල් බාගයක් ඉවර කලා ඊට පස්සේ රෑ අනික් බාගෙත් ගහලා බෝතලේ (බෝතලේ කිව්වට අනික් බෝතල් වලට වඩා මිලි ලීටර 50ක් අඩුයි ඒත් සැර වැඩියි . අනික් අරක්කු ඇල්කොහොල් 33%-35% වගේ මේක 40% )ඉවර කලා අපි දෙන්නා එක්ක.

ඔන්න ඉතින් බීලා නිදා ගෙන පහුවදා නැගිට්ට කියමුකෝ මාර වැඩක්. කලින්දා බිව්වද කියලවත් නැහැ. මීට කලිනුත් අපි දෙන්නා ඔය වගේ එක එක ජාති දිවා රෑ පානය කරලා තියෙනවා ඒත් ඒ හැමදාම පහුවදා 10 විතර වෙනකම් කලින් දවසේ බීපුවා වැඩ කරනවා ඒත් මේක කොච්චර හොඳද කියන්වනම් බීපු වගක් වත් නැහැ.

මන් නම් හිතන්නේ මේක තමා ලංකාවේ තියෙන අපේ බීම ජාති වලින් හොඳම එක. ඉතින් කවද හරි රස බලන්න.

මුලින්ම මේ වගේ තරඟයක් සංවිධානය කරනවට සිංහල බ්ලොග්කරුවන්ගේ සංගමයට අපේ ස්තූතිය පුද කරනවා. මන් හිතන්නේ මීට කලින් මැරතන් තරඟ කීපයක් තිබ්බත් මන් සහභාගී උනේ එකකට විතරයි.

ඒක බොහොම රසවත් අත්දැකීමක් උනා. ඒ පාර මැරතන් එකේදි අළුතෙන් බ්ලොග් කරුවන් කිහිප දෙනෙක් එක්ක යාළු මිත්‍රකම් ඇතිකරගන්නත් හම්බ උනා. අපේ තිලිණ බුවා එක්ක ඒ පටන්ගත්ත යාළුකම අදත් අපි අතර තියෙන්නේ එදා මැරතන් එකට මාත් සහභාගි උන නිසයි.

ඉතින් මේ දවස් වල බක්මහ අකුණුත් එක්ක තියෙන අයහපත් කාලගුණයයි, අවුරුදු ඉවර උනත් තාම ගිහින් ඉවර නැති අවුරුදු ගමන් ටිකයි එක්ක දුවන්න ලැබෙයිදෝ නොලැබෙයිදෝ කියල දෙගිඩියාවකින් ඉඳලා අන්තිමේ දුවන්න පුළුවන් බව දැකලා ඉල්ලුම් කරන්න එනකොට වෙලාව පැනලා. ඒත් ඉතින් ඔන්න ඔහේ ඉල්ලුම් කරලා යාන්තම් දුවන්න සෙට් උනා. 

එහෙනම් ඕන් පටාන් ගත්තා දුවමු දුවමූ......

Bloggers.com - Meet Millions of Bloggers