මගේ මරණය

අංක විස්ස
ලියන්න දෙවල් හිතේ තියෙනකොට ලියන්න හිතෙනව. ඒත් එවා ලියාගෙන ලියාගෙන ගිහින් ඉවර උනාම හිතට හිස බවක් දැනෙනවා. හරියට බල්දියක තිබ්බ වතුර ටික සේරම එලියට අරන් වීසි කලාවගේ. ලියන තරම් වේගයෙන් ඔලුවට අදහස් එන්නේ නැහැනේ ඉතින් අළුතෙන් ලියන්න දෙවල් නැහැ වගේ.

අද පොල දවස. ඉස්සරනම් පොලේ ගිහින් බඩු ගේන්වා දැන්නම් යැවෙන්නේ හරිම අඩුවෙන්. හැම තැනම දාල තියෙන එළවලු කඩ නිසා දැන් පොලේ යන්න ඔනේම නැහැ ඔනෙම දවසක හොඳ එළවලු ගන්න පුළුවන්. මේ පැත්තේ තියෙන එළවලු කඩයකුයි පොලේ වෙලෙඳන් අතරයි පහුගිය කාලෙ පොඩි පහේ යුද්ධයක් තිබුනා. දැන්නම් එහෙම එකක් නැහැ.

කොහොම උනත් මිනිස්සු යන්නේ රුපියලක් හරි තමන්ට වාසි තැනකටනේ. ඒකට කාටවත් දොස් කියන්න පුළුවනෑ